Złoty Świt wydaje się mieć za sobą swoje pięć minut. Niszczeni przez media i system greccy nacjonaliści zostali skazani na wyroki wieloletniego więzienia, a właśnie wokół nich toczy się narracja książki Dionisiosa Sturisa „Zachód słońca na Santorini. Ciemniejsza strona Grecji”. Czyli publikacji pokazującej głównie obsesję autora, widzącego „faszyzm” skrywający się za rogiem każdej greckiej ulicy.
Ukraiński nacjonalizm do dzisiaj wzbudza wiele kontrowersji w Polsce, szczególnie jeśli chodzi o podejście do jego historii ze strony współczesnych narodowych rewolucjonistów z Ukrainy. Bohdan Piętka skupia się więc w swojej pracy głównie na polemice z polską i ukraińską publicystyką historyczną starającą się często przemilczeć niewygodne fakty z życia ukraińskich bohaterów narodowych.
Dzieje najbardziej znanego wycinka historii rumuńskiego nacjonalizmu, doczekały się jak dotąd jednego opracowania książkowego w języku polskim. Wydana prawie dwadzieścia lat temu praca Tadeusza Dubickiego i Krzysztofa Dacha zatytułowana „Żelazny Legion Michała Archanioła” , jest jednak świetnym studium dziejów organizacji słynnego Corneliu Zelea Codreanu, zarówno w czasie budowy organizacji za jego życia, jak i jej rozwoju i intensywnej i kontrowersyjnej działalności już po zamordowaniu „Kapitana” na polecenie rumuńskiego monarchy.
Historia II Wojny Światowej doczekała się tysięcy opracowań, jednak dalej widać wyraźne wydawnicze braki. Z pewnością nadrabia je książka słowackiego historyka Martina Lacko „Dwuramienny krzyż w cieniu swastyki. Republika Słowacka 1939-1945”, będąca popularnonaukową publikacją dotyczącą dziejów nacjonalistycznego państwa ks. Jozefa Tiso. Słowak unika jednak prostej analizy, opisując zarówno negatywne jak i pozytywne strony istnienia niepodległej Słowacji. Jak zaznaczyłem nieco wcześniej, Republika miała charakter nacjonalistyczny stąd recenzja książki Lacki z pewnością pasuje do tematyki poruszanej na blogu.
Publikacje wybitnych myślicieli polskiego ruchu narodowego, są łatwo dostępne i wznawiane przez różne wydawnictwa. Gorzej jest z dziełami zagranicznych myślicieli, mających bądź co bądź spory wpływ na polski nacjonalizm od początku jego historii w XIX wieku, do końca dwudziestolecia międzywojennego, a więc czasu, gdy idea narodowa rozwijała się najszybciej. Lukę w tym względzie postanowiło wypełnić wydawnictwo Capital wraz z pismem „Polityka Narodowa”, wydając dzieło Antonio Salazara „Rewolucja pokojowa”. Warto podkreślić, że książka portugalskiego przywódcy została wydana w Polsce po raz pierwszy w 1939 roku.
W serii „Biblioteka Polityki Narodowej” wydawanej nakładem Capitalbook, ukazała się książka Antonio Salazara „Rewolucja pokojowa”. Krótka charakterystyka ze strony wydawcy:
„Rewolucja Pokojowa” to sztandarowe dzieło Salazara, napisane z myślą o systematycznym wyłożeniu zasad rewolucji narodowej dokonanej w Portugalii, to też zwięzły program zmian jakie musiały siędokonać, aby zerwać z błędami partyjniactwa, lewicowych doktryn i dyktatu międzynarodowych organizacji.
„Dyktatura ma mniej, niż jakakolwiek inna forma rządzenia, potrzeby uciekania się do oszustwa lub kłamstwa, wielka łatwość w posługiwaniu się siłą narzuca jej bardziej jeszcze obowiązek bezwzględnej szczerości” napisze w swojej książce Salazar.
Europejskie Nacjonalizmy 