Pod Pałacem Prezydenckim w Kijowie zebrali się działacze najważniejszych ukraińskich organizacji nacjonalistycznych, aby zamanifestować swój sprzeciw wobec działań prezydenta Wołodymyra Zełenskiego. Ich zdaniem władze Ukrainy nie powinny wycofywać wojsk z regionu Donbasu, bo będzie to oznaczało kapitulację przed Rosją.
Ochotnicy walczący w Donbasie z ramienia Korpusu Narodowego zdecydowali się wycofać ze swoich pozycji, jakie zajmowali w miejscowości Zołote. Zdaniem ukraińskiego prezydenta Wołodymyra Zełenskiego czynili to jednak nielegalnie, dlatego w sobotę domagał się od nich opuszczenia tego terenu.
Ukraińskie środowiska nacjonalistyczne zorganizowały we Lwowie „Marsz Tysiąclecia Państwa Ukraińskiego”, którego głównym celem było upamiętnienie ustawy z 1941 roku o odnowieniu państwa ukraińskiego. Ponadto demonstracja była elementem kampanii przedwyborczej koalicji największych ugrupowań narodowych.
Zaledwie 1,62 procenta głosów dostał we wczorajszych wyborach prezydenckich na Ukrainie Rusłan Koszułynski, kandydat największych ukraińskich środowisk nacjonalistycznych. Komentując swój wynik stwierdził on jednak, że blisko 300 tysięcy jego wyborców to „olbrzymia armia wielkości sił zbrojnych”.
Lider ukraińskiego Korpusu Narodowego Andriej Bielecki twierdzi, że prezydent Petro Poroszenko chce doprowadzić do fizycznej eliminacji członków jego ugrupowania i nacjonalistycznych grup militarnych. Jednocześnie nie pokazuje on żadnych dowodów na potwierdzenie tej tezy, czego domaga się Służba Bezpieczeństwa Ukrainy.
Ukraińskiemu prezydentowi Petrowi Poroszence ledwo udało się odjechać z wiecu wyborczego w Czerkasach, po tym jak został zaatakowany przez grupę nacjonalistów z Korpusu Narodowego oraz weteranów wojny na wschodzie kraju. Kilka godzin wcześniej w Kijowie zorganizowali oni natomiast demonstrację, która zakończyła się próbą szturmowania biura prezydenckiej administracji.
W kilku ukraińskich miastach odbyły się manifestacje ukraińskich nacjonalistów, świętujących 110. rocznicę urodzin Stepana Bandery. Historyczny przywódca tamtejszego ruchu mógł liczyć na wiele ciepłych słów ze strony działaczy „Swobody”, Prawego Sektora, Korpusu Narodowego czy Kongresu Ukraińskich Nacjonalistów, określających go mianem symbolu walki o ukraińską niepodległość.
