Partia Duńska oficjalnie zakończyła swoją działalność. Daniel Carlsen, lider założonego przed sześcioma laty ugrupowania, poinformował o wycofaniu się z działalności politycznej na rzecz obowiązków rodzinnych. Nacjonalistom przede wszystkim nie udało się jednak zebrać odpowiedniej liczby podpisów, aby wystartować w duńskich wyborach parlamentarnych.
Nacjonaliści z Partii Duńskiej rozdają Duńczykom „Asyl-Spray”, który ma zwiększyć ich bezpieczeństwo w razie ataku ze strony uchodźców przybywających do tego kraju. Gaz pieprzowy jest zakazany na terenie Danii, stąd w pojemnikach znajduje się lakier do włosów. Partia broniąc swojego pomysłu zapowiedziała, że w ostateczności będzie dążyć do deportacji imigrantów.
Nacjonaliści z kilku europejskich państw zorganizowali pikiety poparcia dla Narodowodemokratycznej Partii Niemiec (Nationaldemokratische Partei Deutschlands, NPD), które odbyły się pod niemieckimi ambasadami. 1 marca Federalny Trybunał Konstytucyjny rozpatrzy bowiem kolejny wniosek o delegalizację partii niemieckich nacjonalistów.
Nacjonaliści z Francji i innych państw, pojawili się w sobotę 9 maja na ulicach Paryża, aby upamiętnić postać Joanny d”Arc, francuskiej bohaterki narodowej. Manifestanci odnosili się nie tylko do historii, ale także bieżących problemów Francji, pogłębiających się zwłaszcza w obliczu ostatniego kryzysu we Froncie Narodowym.
Sojusz na rzecz Pokoju i Wolności (Alliance for Peace and Freedom) wybrał 4 lutego swoje władze. Na czele nowej paneuropejskiej partii nacjonalistycznej, stanął lider włoskiej Nowej Siły (Forza Nuova), Roberto Fiore. W zarządzie znaleźli się przedstawiciele siedmiu ugrupowań z całej Europy, a APF ma dodatkowo czterech posłów do Parlamentu Europejskiego.
Nacjonaliści z Partii Duńskiej (Danskernes parti, DP), zapowiadają rzucenie wyzwania bardziej umiarkowanej Duńskiej Partii Ludowej (Danske Folkeparti, DF), która po ubiegłorocznych wyborach do Parlamentu Europejskiego jest najpopularniejszym ugrupowaniem w Danii. Radykałowie wskazują na sondaż, według którego 13 proc. Duńczyków opowiada się za większym zaostrzeniem polityki imigracyjnej, niż wskazuje na to program ludowców. DP podkreśla, że istnieje głównie z powodu niewypału jakim jest DF, która w latach 2001-2011 wspierała rządy liberałów z Venstre. W tym czasie, pobito rekordy w przyjmowaniu cudzoziemców do Danii, a także nadano ponad 83 tys. obywatelstw przybyszom spoza Europy. Nacjonaliści już trzy lata temu zaczęli kampanię informacyjną przeciwko ludowcom, opowiadając się za repatriacją karanych na terenie Danii cudzoziemców, zatrzymaniem nie-europejskiej imigracji, a także w wielu przypadkach za cofnięciem obywatelstwa. Lider DP, Daniel Carlsen podkreśla, że wielu działaczy jego partii to dawni członkowie DF, zawiedzionych przemianą tej partii w nową socjaldemokrację.
Rumuńscy nacjonaliści z organizacji Nowa Prawica (Noua Dreaptă), zorganizowali w sobotę 30 października tradycyjny memoriał z okazji rocznicy śmierci Corneliu Zelea Codreanu. Legendarny założyciel Legionu Michała Archanioła i Żelaznej Gwardii, został wówczas zamordowany przez żandarmów wiozących jego i kilkunastu innych legionistów do więzienia. Uroczystości odbyły się w lesie Tâncăbeşti niedaleko Bukaresztu, gdzie rumuńska policja zakopała zwłoki swoich ofiar. Uczestniczyły w nich delegacje zagraniczne – włoska Forza Nuova, hiszpański Sojusz Narodowy, Partia Szwedzka, Partia Duńska i Narodowodemokratyczna Partia Niemiec.
12 października w Göteborgu odbyła się doroczna Konferencja Jesienna, organizowana przez Partię Szwedzką (Svenskarnas Parti). Przedstawiciele wszystkich regionalnych oddziałów ugrupowania, dyskutowali na temat jego działań w tym roku, a także rozmawiali na temat polityki partii w roku 2014. Kładziono przede wszystkim nacisk na wybory parlamentarne które odbędą się we wrześniu. Działacze mieli możliwość zadania pytań przywódcom partii, a także podzielenia się swoimi refleksjami na temat linii politycznej SP. Nacjonaliści wyrazili również wotum zaufania dla lidera SP Stefana Jacobssona, który w swoim przemówieniu podziękował za glosy poparcia, a także podkreślił, że działa na rzecz rozwoju nacjonalizmu w Szwecji już od końca lat 90.
Europejskie Nacjonalizmy 