W ubiegłym tygodniu w całej Unii Europejskiej odbyły się wybory do Parlamentu Europejskiego. Media już od wielu miesięcy twierdziły, że będą one najprawdopodobniej oznaczały triumf ugrupowań nacjonalistycznych i eurosceptycznych, lecz te pierwsze radziły sobie ze zmiennym skutkiem.
Organizacje chorwackich nacjonalistów wzięły udział w protestach tamtejszych kombatantów wojennych, którzy sprzeciwiali się wizycie serbskiego prezydenta Aleksandara Vučicia w Zagrzebie. Ich zdaniem powinien on wpierw przeprosić za swoje słowa sprzed dwudziestu lat, kiedy zapowiadał przyłączenie dużej części chorwackiego terytorium do „Wielkiej Serbii”, a także wyjaśnić kwestię ludobójstwa dokonanego na Chorwatach w czasie wojny w byłej Jugosławii.
Przedstawiciele chorwackich ugrupowań nacjonalistycznych oraz weterani wojny w byłej Jugosławii uczestniczyli w obchodach zakończenia oblężenia miasta Vukovar. W trakcie uroczystości wspominano głównie ofiary wydarzeń z 1991 roku, kiedy miejscowość została doszczętnie zniszczona po blisko trzech miesiącach oblężenia przez siły serbskie.
Żadnemu z kilku chorwackich ugrupowań nacjonalistycznych nie udało się przekroczyć progu w niedzielnych przedterminowych wyborach parlamentarnych. Osoby o narodowych poglądach będą zasiadać w Saborze z ramienia centroprawicowej Chorwackiej Wspólnoty Demokratycznej, której wiceprzewodniczącym jest nacjonalista Zlatko Hasanbegović.
W związku z trwającym w Chorwacji kryzysem politycznym, Chorwacka Partia Czystych Praw (Hrvatska čista stranka prava, HČSP) wezwała do jedności wszystkie nacjonalistyczne ugrupowania nawiązujące do historycznej Chorwackiej Partii Prawa (Hrvatska stranka prava, HSP).
Koalicja Sojusz dla Chorwacji (Savez za Hrvatsku) sprzeciwia się programowi indoktrynacji młodzieży, przyjętemu przez rząd socjaldemokratycznego premiera Zorana Milanovića. Lewica w czasie swoich rządów rozpoczęła ideologicznie lewicowo-liberalną i antychrześcijańską indoktrynację szkolną, przedstawiając teraz swoje kolejne plany. Obecnie minister edukacji Željko Jovanović zapowiada wprowadzenie „edukacji obywatelskiej”, która zdaniem chorwackich narodowców, ma uczynić z młodzieży ludzi bez osobowości, nie posiadających wiedzy i umiejętności, a także podatnych na manipulacje. Sojusz odrzuca wszystkie próby krzewienia ideologii gender i narzucania jej najmłodszym, ponieważ jest to niezgodne z chorwacką konstytucją, Europejską Konwencją Praw Człowieka i Konwencją o Prawach Dziecka. Nacjonaliści uznają więc działania rządu za łamanie praw dzieci, rodziców i rodzin, a w szczególności prawa rodziców do wychowywania dzieci w zgodzie z własnym światopoglądem. Nowe dyrektywy prowadzą zdaniem Sojuszu, do stworzenia państwa totalitarnego z Chorwacji. Koalicja ugrupowań narodowych i konserwatywnych wezwała wszystkie organizacje pozarządowe, chrześcijańskie i broniące praw rodziny, do poparcia SzH w zbliżających się wyborach do Parlamentu Europejskiego.
Przedstawiciele kilku partii i organizacji o charakterze nacjonalistycznym i konserwatywnym, porozumiało się przed zbliżającymi się wyborami do Parlamentu Europejskiego, tworząc „Sojusz dla Chorwacji” (Savez za Hrvatsku). W koalicji znalazły się m.in. Chorwacka Partia Prawa (Hrvatska stranka prava), Autentyczne Chorwackie Stronnictwo Ludowe (Autohtona – Hrvatska seljačka stranka),Partia Rodziny (Obiteljska Stranka) czy Chorwacki Demokratyczny Sojusz Slawonii i Baranji. Eurosceptyczny sojusz opowiada się za lustracją, zmianą systemu społeczno-gospodarczego kraju, wzmocnieniem procedur demokratycznych, zrównoważonym rozwojem oraz wytoczeniem postępowania przeciwko Serbii za zbrodnie wojenne z lat dziewięćdziesiątych. Twórcy sojuszu zwracają też uwagę, że po wejściu Chorwacji do UE, ich ojczysta ziemia jest wykupywana przez cudzoziemców. Ugrupowania chcą dzięki porozumieniu przełamać medialną blokadę eurosceptyków, a ich ambicją jest również stworzenie alternatywy dla dwóch największych ugrupowań czyli socjaldemokratów i centroprawicy.
Europejskie Nacjonalizmy 