Demonstracja upamiętniająca zamordowanego przez komunistów generała Christo Łukowa tradycyjnie spotkała się z utrudnieniami, w tym również protestami ze strony zagranicznych ambasad. Bułgarskim nacjonalistom po raz kolejny udało się jednak ominąć zakazy i przejść ulicami Sofii.
„Marsz Łukowa” odbywa się w bułgarskiej stolicy od 2003 roku. Zaczął jednak wzbudzać największe kontrowersje kilka ładnych lat temu. Zainteresowały się nim bowiem ambasady Stanów Zjednoczonych, Rosji, państw zachodnich i Unii Europejskiej. Rokrocznie domagają się one zakazania demonstracji „neonazistów”, mogąc w tej sprawie liczyć na przychylność włodarzy Sofii.
Nacjonaliści z Bułgarskiego Związku Narodowego (BNS) jeszcze w kwietniu ubiegłego roku złożyli odpowiednie wnioski dotyczące rejestracji tegorocznego zgromadzenia. W ten sposób z odpowiednim uprzedzeniem rozpoczynają batalię sądową z burmistrz Sofii Jordanką Fandykową z centroprawicowej partii GERB, aby Sąd Administracyjny wydał wyrok w sprawie zakazu manifestacji na kilka miesięcy przed jej organizacją. Wymiar sprawiedliwości ponownie nie znalazł więc podstaw do zakazania „Marszu Łukowa”.
Tym samym nacjonaliści z Bułgarii i innych państw europejskich tradycyjnie zebrali się w centrum Sofii, aby 12 lutego upamiętnić postać wojskowego zabitego przez komunistycznych partyzantów. Mimo wyroku Sądu Administracyjnego, policja rozwiązała główne zgromadzenie, ale nie udało jej się zablokować „Marszu Łukowa”. Organizatorzy spodziewając się podobnej decyzji zarejestrowali bowiem jeszcze trzy inne manifestacje. Dzięki temu blisko tysiąc osób podzieliło się na trzy oddzielne kolumny.
Liderzy BNS podkreślają, że władze Sofii i policja swoimi zakazami doprowadziły do przejścia ulicami stolicy nie jednego, ale trzech „Marszów Łukowa”. Udało się je przeprowadzić głównie dzięki zdyscyplinowaniu uczestników. Każda z nich dotarła w inne miejsce znajdujące się w ścisłym centrum bułgarskiej stolicy.
Źródło: Marsz Łukowa
Europejskie Nacjonalizmy 